Raadslid Marie-Christine Vandendriessche vraagt voor betere rattenbestrijding

Op de gemeenteraad van februari pleitte gemeente-, OCMW- en BCSD-raadslid Marie-Christine Vandendriessche om de rattenproblematiek beter aan te pakken. Ondanks verschillende meldingen van rattenoverlast, merkt Marie-Christine op dat niet alle meldingen effectief doorstromen naar onze gemeentelijke diensten. De gemeente is wettelijk verplicht voor rattenverdelging op het openbaar domein. “Dit is een algemeen probleem en dat vergt dus ook een algemene aanpak. Ratten dragen nu eenmaal geen oorringnummer en blijven niet uitsluitend op openbare of particuliere gronden. Ze zijn m.a.w. van niemand en iedereen”, aldus Marie-Christine.

Slimme rattenvallen

Volgens Marie-Christine moeten we niet wachten op meldingen van buurtbewoners, maar proactief een versnelling hoger schakelen qua rattenbestrijding. Want momenteel kunnen particulieren enkel ratten-en muizenvergif aankopen dat weinig effectief is. “Daarom pleit ik voor het inzetten van een slim rattenverdelgingssysteem met de zogenaamde ecologische boobytraps. Dat is doeltreffend, dier- en natuurvriendelijk en vrijwaart ook de biodiversiteit. In de Voorkempen gebruiken ze reeds deze techniek en zijn de resultaten alvast veelbelovend”, besluit Marie-Christine.

Lees hier de volledige vraag, antwoord en eindconclusie:

"Volgens actiepunt 01.03.05 in het meerjarenplan zet de gemeente in op rattenbestrijding. Jaarlijks wordt er hier 1000 € voor uitgetrokken.

Als raadslid krijg ik meldingen dat deze problematiek in bepaalde straten opflakkert o.a. in de Lentakkerlaan, Rakestraat en de Bedelfstraat.

Vanaf 1 januari 2023 is het aanschaffen door particulieren van “rodenticiden”, verzamelnaam voor de actieve stoffen Brodifaloum, Bromadialon, Difethialon wat in de volksmond doorgaat voor ratten- en muizengifstof, niet meer toegestaan.

Als men als particulier de proef op de som neemt en online te rade gaat bij “rattenbestrijding in Wingene” komt men automatisch op websites terecht als Rentokill, Ongedierte Pro, De Verdelger enz. met direct te contacteren telefoonnummer gekoppeld aan een hoogoplopend kostenplaatje.
 

• Vandaar mijn vraag is men als particulier daartoe dan contractueel gebonden en voorziet de gemeente een tegemoetkoming hiervoor; hoeveel bedraagt die?
• Hoeveel aanvragen stromen rechtstreeks naar de gemeente door en op welke wijze?
• Ik verwijs hierbij naar het antwoord op mijn mondelinge vraag van exact een jaar geleden dat er “geen meldingen” waren bij de desbetreffende diensten?
• Kunt u mij toelichting geven over de middelen die door de gemeente zélf zowel ter preventie als ter bestrijding recurrent en efficiënt worden ingezet; vallen, kooien of klemmen?
• Hoeveel bedraagt dan de uiteindelijke kostprijs voor particulieren bij interventie door de gemeente zelf?

Antwoord schepencollege:

Het koninklijk besluit van 19 november 1987 legt op dat “de verantwoordelijke, die op zijn goederen ratten vaststelt, de dieren onmiddellijk moet verdelgen”. Dit impliceert dat voor de bestrijding van bruine ratten enkel beroep kan gedaan worden op de gemeentelijke diensten, wanneer de dieren voorkomen langs waterlopen of grachten. Wie bruine ratten op eigen gronden of gebouwen aantreft, is bij wet verplicht om zelf de nodige maatregelen te nemen.

We zitten tweemaal per jaar samen met de Provincie West-Vlaanderen rond het verdelgen van ratten. Via verschillende kanalen kunnen meldingen binnenkomen omtrent ratten.  In 2022 kregen we in totaal 45 meldingen met betrekking tot aangetroffen ratten op het gemeentelijk grondgebied. Dit is niet veel, maar we zijn niet rattenvrij. Voor dit jaar staat de teller op 4. De meldingen hadden zowel betrekking op privéterrein als langs openbare grachten. Bij meldingen op privéterrein gaat de gemeentelijke rattenbestrijder steeds ter plekke bij de bewoners om het probleem correct in te schatten en advies te geven. Enkel bij grote rattenplagen wordt trouwens aangeraden om beroep te doen op een professionele bestrijder. Bij particulieren is dit heel zelden nodig. De gemeente komt dan ook niet financieel tussen. Indien in de buurt nog geen gifbuizen en klemmen op openbaar domein liggen, wordt er ook altijd één zo dicht mogelijk bij de locatie van de melder geplaatst. 

Op openbaar domein heeft de gemeente doorheen het jaar gemiddeld 225 gifbuizen en een 35-tal klemmen uitgespreid liggen. Maandelijks worden op die manier gemiddeld een 35 à 50 ratten gevangen. Indien grotere problemen in een wijk of een straat, wordt die straat of wijk collectief aangeschreven om gezamenlijk (gemeente en particulier) op jacht te gaan. 

Conclusie Marie-Christine Vandendriessche:

“Dit is een algemeen probleem in de gemeente en dat vergt dus ook een algemene aanpak. Ratten dragen nu eenmaal geen oorringnummer, m.a.w. ze zijn van niemand en iedereen. Daarom mogen we niet wachten op meldingen van buurtbewoners, maar proactief een versnelling hoger schakelen qua rattenbestrijding.

Ten slotte kunnen particulieren op dit moment ratten- en muizenvergif (rodenticiden) aankopen die maar een lage concentratie van werkzame stoffen hebben. Dit type gif is niet effectief en ratten zijn hier resistent tegen. Daarom pleit ik voor het inzetten van de zogenaamde ecologische boobytrap om de ratten te vangen. Dat is doeltreffend, dier- en natuurvriendelijk en vrijwaart zo ook de biodiversiteit. In de Voorkempen gebruiken ze reeds deze techniek en zijn de resultaten alvast veelbelovend”, besluit Vandendriessche.